Mało jest tak ciekawych książek o urbanistyce. Zachwyt budzą książki Jana Gehl’a, a niewielu zna tę polską publikację napisaną przez dr inż. architekt Barbarę Bańkowską, która – podobnie jak Gehl – potrafi przekazywać nie tylko wiedzę ale również dzielić się doświadczeniami, emocjami, przemyśleniami i czyni to w zajmujący, frapująco osobisty sposób.

Jak sama pisze w słowie wstępnym – przyczyn wyboru swojego zawodu Barbara Bańkowska upatruje w doświadczeniu zetknięcia się z wymarłymi miastami, które było udziałem jej dzieciństwa i wczesnej młodości czasów powojennych. Bohaterami jej wspomnień są miasta i miejsca, w których uczyła się jak być urbanistą oraz ciekawi ludzie, których spotkała na swojej zawodowej ścieżce rozwoju i dzięki którym wrastała.

Barbara Bańkowska – architekt, doktor urbanistyki po gdańskim wydziale architektury, w swoim dorobku posiada ok. 170 opracowań projektowych i badawczych dotyczących struktur przestrzennych lokalnych i ponad lokalnych. Swoje zainteresowania wiąże z miastami Polski Północnej i Centralnej, a także ze strefą nadwiślańską i nadmorską. Jest laureatką licznych nagród resortowych za wybitne osiągnięcia twórcze w planowaniu przestrzennym oraz w dziedzinie ochrony środowiska (źródło: notka od wydawcy).

Bańkowska Barbara, 2012, Urbanistyka i ja. Wydawnictwo Instytutu Projektowania Urbanistycznego, Gdańsk. ISBN: 978-83-935817-0-2