Książka Lilly Bernheimer (świetnie przełożona na język polski przez Grażynę Jagielską) stawia czytelnika wobec pytań o miasto, miejskość i paradoksów miejskiego życia. Dlaczego „od zawsze” budujemy miasta, które wywołują niechęć, frustracje, alienację lub przestępczość? Inne paradoksy organizacji życia w mieście? Ufamy sygnalizacji świetlnej, a przecież ulegamy wypadkom rzadziej, kiedy sami zwracamy uwagę na otoczenie. Spragnieni kontaktu z przyrodą i sielskiej atmosfery wiejskich ogrodów, w miastach projektujemy parki, z których nikt nie korzysta, i instalujemy inteligentne czujniki, które potem ignorujemy. Dostosowując się do skali i tempa XXI wieku, straciliśmy nawet wiarę w sprawczość, którą podobno mieliśmy kiedyś, kreując przestrzeń wokół nas. Wiele z tego, co zagubiliśmy, możemy jednak odzyskać. W jaki sposób? Warto przeczytać „Potęgę” , by wyrobić sobie własne zdanie, albo odkryć swoją sprawczą siłę wpływania na obraz miasta. Również po to, aby nauczyć się rozmawiać o przestrzeni, czyli o tym co jest wokoło nas…
Bernheimer L., 2018,Potęga przestrzeni. Warszawa: Wydawnictwo Amber