Upraszczając (nieco) – lektura lekka, doskonała,
by łatwo rozpoznać treść i cele  Nowego Urbanizmu
oraz współczesnej  architektury konserwatywnej.

Pozwala poznać  ich ideologię  i zasady projektowania. Porywająco i obszernie wyłożone. Ze świadomością, że najlepiej przekonywać  obrazem. Na dodatek,   równie komunikatywnie przedstawiono  argumenty dowodzące (?)  wyższości tego, co klasyczne, historycznie sprawdzone, powszechnie zrozumiałe
i oswojone.  A skala? Od makro do mikro. Od miasta do sklepowego szyldu. Jest więc o czym czytać i co oglądać. Z grubsza czterysta stron.

Dla mnie  książka od której trudno się  było oderwać, pomimo jej nadmiernej objętości i przeładowania. Urocza, ekstrawagancka á rebours. Konserwatywne podejście, w treści  oraz w formie,  smaczne bo dowcipnie podane.
Z żelazną konsekwencją i elegancją. Wyraziste i ugruntowane poglądy na to, jak porządnie projektować  miasta, budynki i aranżować przestrzeń, czerpiąc z tradycji
i klasycznych wzorców. Można  tych poglądów nie podzielać, trudno przejść obojętnie – dobry sposób na to, by się  w takiej architekturze (znów) zakochać  albo dostać apopleksji.  Warto przeczytać  i oglądać, studiować – bo książka nie tylko interesująca ale bardzo starannie wydana. A do tego, od czasu do czasu, tekst dostarcza odkryć poruszających – przykładem niech będzie skromne stwierdzenie, ze strony 351, objaśniające, że 1:2, 1:3, 2:3,  to proste stosunki numeryczne.

Léon Krier, ARCHITEKTURA WSPÓLNOTY  [The Architecture of Community], tłumaczenie Piotr Choynowski,  wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk, 2011.

O autorze: http://pl.wikipedia.org/wiki/Leon_Krier

O współczesnej architekturze konserwatywnej: http://pl.wikipedia.org/wiki/Konserwatywna_architektura_XX_wieku

O Nowym Urbanizmie:

1.http://en.wikipedia.org/wiki/New_Urbanism

2.Karta Nowego Urbanizmu http://www.cnu.org/sites/files/charter_book.pdf

3.Inne inspirujące źródła i materiały: http://www.cnu.org/media