Osobista i naukowa książka o mieście, odwołująca się do teorii transgresji. Jak piszą w innych recenzjach, jest to „jeden z pierwszych w polskiej literaturze naukowej z dziedziny socjologii miasta przykład zastosowania perspektywy antropologiczno­-socjologicznej oraz paradygmatów interpretacyjnych socjologii życia codziennego”.

Treść książki porządkują dwa, zasadnicze wątki. Pierwszy to mikropolis – czyli koncepcja osobistego ujęcia i przeżywania miasta, poczynając od miejsc oraz wyobrażeń miasta w literaturze, mitologii i empirycznych badaniach naukowych. Drugi wątek książki, to konkretne miasto – Łódź. Autor dokonuje retrospekcji miasta swej młodości z perspektywy mikro, co stwarza przestrzeń dla opisu bogatego w fakty i narracje osobiste, oraz osadza książkę w aktualnym, post-modernistycznym dyskursie intelektualnym ( np. nad lokalnością, tożsamością czy zjawiskiem wykluczenia).

Książka bada i opisuje zależność kluczową – między byciem i miejscem w mieście. Definiuje mikropolis jako miasto osobiste – miasto złożone z najczęściej odwiedzanych miejsc, punktów w różwnych częściach miasta, indywidualnie (subiektywnie) doświadczanych, zawsze zależnych od tego, co uznajemy za „swoje miejsce” – obojętnie, czy chodzi o mieszkanie czy dzielnicę, ponieważ „nierealne jest odkrycie i doświadczenie całego miasta”…

Majer, Andrzej (2015) Mikropolis. Socjologia miasta osobistego. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.