Jesień w poezji często kojarzy się z refleksją, tęsknotą i melancholią. To czas zamyślenia nad życiem, utratą i nieodwracalnością pewnych zmian.

„Wspomnienie” Juliana Tuwima, to jeden z najbardziej znanych polskich wierszy o jesieni. Utwór zaczyna się słowami „Mimozami jesień się zaczyna”, które stały się symbolem delikatnego, melancholijnego nadejścia jesieni.
Tuwim opisuje jesień konwencjonalnie, jako czas refleksji i wspomnień. Mimozom przydaje cechy symbolu przemijania, a w opowieści o jesieni pojawiają się miejskie akcenty: randka w cukierni, ulica jako miejsce wyczekiwanego spotkania czy typowy dla miasta pośpiech – „zdyszany” powrotu do domu.