Dużo użytecznych, praktycznych  wskazówek ilustrowanych licznymi fotografiami i rysunkami. Pisane z perspektywy definiowanej głębokim przekonaniem, że najważniejszy w przestrzeni publicznej miasta jest jej użytkownik – człowiek.   Sugestie i przykłady, oparte o wnikliwą obserwację ludzkich zachowań.
Całość zebrana i wyłożona z potrzeby ukazania wniosków,  wynikających z krytycznego podejścia do skutków modernistycznych form organizacji miejskiej przestrzeni. Dla mnie lektura przede wszystkim przyjemna, a do tego bardzo inspirująca. Barwna opowieść i zarazem pouczający wykład o tworzeniu – dla siebie i dla innych – warunków różnorodnego i dobrego  życia, między budynkami. Książka dla wszystkich.
Szczególnie dla tych, którzy decydując  o sposobie modernizowania publicznych przestrzeni  polskich miast, zapominają czasem o tym, że: chodzenie, stanie, widzenie, słyszenie i rozmawianie [rozdział 4.], to podstawowe sposoby na uczestnictwo w  życiu miasta.

Jan Gehl, ŻYCIE MIĘDZY BUDYNKAMI. Użytkowanie przestrzeni publicznych,
[Life Between Buildings: Using Public Space ], tłumaczenie Marta A. Urbańska,  wydawnictwo RAM, Kraków, 2003.

O autorze: http://en.wikipedia.org/wiki/Jan_Gehl