W starożytnym świecie człowiek był uważany
za cywilizowanego jeśli przynależał do społeczności miasta. To, kulturowe podejście do miasta i cywilizacyjnej roli miejskości, zbudowało potęgę Rzymu. Książka w interesujący sposób opisuje zakładanie rzymskich miast, życie w mieście starożytnym, architekturę, zwyczaje, cele i sposoby podróżowania od miasta do miasta oraz skutek kryzysu miast: upadek imperium. Książka jest nieduża (a stron tylko 120), napisana ze swadą i bogato ilustrowana. Lektura przyjemna i ciekawa, refleksyjna i zabawna: prawie wszystko co dziś uważamy za  problem współczesnego miasta już było: degradacja wielorodzinnej czynszowej zabudowy, trudności  segregacji ulicznego ruchu, daremność walki z miejskim hałasem, kłopoty z organizacją miejskiego życia. Jak sobie z tym radzono w starożytności warto wiedzieć, by drzwi, otwartych dwa tysiące lat temu, dziś nie forsować  z okrzykiem Eureka (tym bardziej, że to greka, a nie łacina).

Livio Zerbini, Starożytne miasto rzymskie. Historia i życie codzienne,
przekład Agata Brzóska, wydawnictwo Bellona, 2008, Warszawa