Siódma pozycja z serii „Miasto szczęśliwe” krakowskiego Wydawnictwa Zamek, stawiająca pytanie: Jak kształtować miasto z troską o wszystkich? Autor, szkocki architekt David Sin, rekomenduje przejście od wielkiej skali do małej, od otwartej przestrzeni do przestrzeni wydzielonej (np. podwórka, czy dziedzińca), od struktury miejsc rozproszonych i wymagających dojazdu do miejsc skupionych w „gniazda” w zasięgu spaceru, a od obiektów monofunkcyjnych do wielofunkcyjnych, No i mój ulubiony postulat: od piętrowego układu powtarzalnych funkcji do zróżnicowanych warstw, najlepiej porzucając przy tym budownictwo wolnostojące na rzecz struktur liniowych (łańcuch, falowiec albo prostoliniowa szeregowa zabudowa…).
A jak ktoś szuka dramatyzmu, dominant i stymulującej gry kontrastów, to życzliwości chyba brak.
Jak zauważył Jan Gehl, kiedyś patron Sin’a, książka „Soft City”:(…) to ważny dodatek do rozwijającej się literatury na temat architektury i urbanistyki przyjaznej ludziom.
Czyli można, ale niekoniecznie…
